Dla kobiety wachlarz to berło, które pozwala jej władać światem, za jego pomocą dama mogła powiedzieć wiele, nie mówiąc ani słowa.
Mieszkańcy Chin uczynili z wachlarza element swojej kultury. Towarzyszył im na co dzień, w zabawie i tańcu, a etykieta dworska dokładnie opisywała, jak się nim posługiwać. W każdym miesiącu używano innego rodzaju wachlarza. Pomyłka była niewybaczalna. przybierały kształty księżyca, gruszki, flagi i serca. Robiono je z cienkich strużynek drewna, bambusa, jedwabiu, piór i zdobionej haftem tkaniny. Obowiązkowo miały rączkę – żelazną, złotą, srebrną, z kości słoniowej, skóry, bambusa i laki. Były niczym małe dzieła sztuki, bo robili je artyści.
W ramach realizacji MIĘDZYNARODOWEGO PROJEKTU „Z kulturą mi do twarzy”, uczniowie klasy II c, wykonali następne zadanie z modułu- Kultura świata: „Chińskie wachlarze”. Podczas zajęć zapoznali się z historią powstania i rodzajami wachlarzy, na zakończenie warsztatów wykonali samodzielnie swój wachlarz.
Urszula Kostrzewska, Agata Kolmas- Szlęg